KeKeÇa 4.IBMF Yolunda
IBMF 4 – Günlük
KeKeÇa 4. Uluslar arası Beden Müziği Festivali için San Francisco’da…
KeKeÇa 5’lisi:
Tugay, Timuçin, Ayşe, Gökçe, Ezo
KeKeÇa arkadaşları:
Peren, Özgü, Defne, Charlie, Günnur
Festival 1-6 Kasım 2011 – San Francisco
28 Ekim
KeKeÇa olarak varışımız 28 Ekim. Uçuşumuz Turkish Cultural Foundation tarafından karşılandı, bunun için çok teşekkür ederiz. Keith, Evie ve Clay’in evinde kalıyoruz. San francisco’ya vardığımızın gecesinde Evie Ladin’in grubu Stairwell Sisters eşliğinde, Evie’nin Dance Caller’lık yaptığı Square Dance gecesi için Ashkenaz’dayız. Evie liderliğinde hep beraber eski Amerikan folk dansları… Hop herkes kolkola, hop ayrı tünel oluştur, hop eşler dönsün, hop herkes çember olsun. Şimdi yıldız ol, ardından eşini bul, bir sağdan dön, bir öne adım, iki arkaya…
29 Ekim
Uykularımızı aldıktan sonra Keith ve Evie’nin beden perküsyonu için davet edildiği bir doğumgünü partisine konuk beden müzisyenleri olarak katıldık. Keith – Evie ve KeKeÇa’nın ufak gösterilerinden sonra Keçak ve topluca söylenen şarkılarla müthiş doğumgünü partisi.
30 Ekim
KeKeÇa evin arka bahçesindeki stüdyoda provada. Fernando Barba (Barbatuques’un kaptanı) San Francisco’ya vardı. Stüdyoda kalacak. Akşam herkes Halloween için kabak oydu. Hafta boyunca merdivenlerde kaldılar. Ezo SF World Music Festivali’nde.
31 Ekim
Her sabah olduğu gibi Pachelbel Canon’la uyandık. Clay’in çaldığı piyano gülümseterek uyandırıyordu. Ti, Ay, Che, Peren, Occupy Oakland hareketini görmeye, oradaki havayı koklamaya gitti.
Akşamında Halloween. Çocuklar kapı kapı dolaşıp “trick or treat” dediler. Biz de şeker verdik. Bizim Clay’in kostümü Star Wars’dan Chewbacca. Gecesinde mutfakta müzik, 01:23 ve 02.34 görüldü, çalındı. Barba yeni Barbatuques parçasını gösterdi, içinde “teke tek” ve “çe çe” geçiyor.
01 Kasım Salı – Festivalin ilk günü
Sabahleyin Oakland’da bir ilkokul olan NOCCS’ta (Clay’in okulu) sabah performansları. Keith Terry – Evie Laden, KeKeÇa, Molodi, Nic Gareiss, Çudamani. Altı-on yaş arasındaki izleyici kitlesi harikaydı. Beatbox da duymak isteyen kitle arkadaşları Clay Terry’i sahneye itti. Finalde tüm grupların sahnedeki toplu performansı (bu da izleyici isteğiydi) görülmeye değerdi.
Öğleden sonra Destiny Art Center’da KeKeÇa ve Danny Slap Jazz Barber’ın paralel atölye çalışmaları. Danny gençlere hambone gösterirken, KeKeÇa Anadolu ritimleriyle beden perküsyonunu paylaştı. Karadeniz ritimleriyle ya da 9/8’le dans eden ve ritimleri bedenlerinde çalan 15-18 yaş arası genç dansçılar.
Akşamında tüm festival sanatçılarının ve teknik ekibin bir arada olduğu Kasai’de (Suşi restoranı) hepiniz hoş geldiniz yemeği.
02 Kasım Çarşamba – Festivalin ikinci günü
California Üniversitesi, Tiyatro Dans ve Performans Bölümü öğrencilerine “masterclass” beden müziği atölye çalışmaları. Sırasıyla KeKeÇa, Sandy Silva ve Jep Melendez. KeKeÇa’nın ÇeÇe’si, Anadolu ritimleriyle dans etme hissi ve ölçülere… Sandy Silva, jest tavır ve mimiklerin yardımıyla beden perküsyonunda kendini ifadeye… Jep Melendez ise beden sesleri içeren bir parça koreografisine yer verdi.
Çıkışta yine California Üniversitesi Müzik Bölümünde Etnomüzikoloji paneli. KeKeÇa’nın kullandığı Osmanlı Klasik müziği usullerini Özgü Bulut, Barbatuques’un kullandığı beden seslerini Fernando Barba anlattı. Çudamani, Bali’deki keçak geleneğini gösterdi. Nic Gareiss, Evie Laden ve Sandy Silva, ayaklardan çıkan seslerle üç farklı geleneği bir arada paylaştı. Clogging, Irish tap ve step dance. Panel Keith Terry’nin moderatörlüğünde gerçekleşti. Her yer bir öğrenme alanı. Akşam SF içinde Bissop Baobab’ta festivalin açılış partisi, tüm sanatçıların kısa performanslarla işlerini göstermesi. Bedenin enstrüman olarak kullanıldığı 1001 farklı alanı görmek, beden perküsyonunun hala ne kadar uçsuz bucaksız olduğunu bir daha idrak etmek. Dönüş Bay Area metro sistemi (BART) ile eve, BART’ta çalmaya devam…
03 Kasım Perşembe – Festivalin üçüncü günü
Keith Terry, Linda Akiyama ve Jim Santi Owen’dan öğretmenlere özel çalışma. Okul derslerinin ve beden perküsyonunun birleştiği, kesiştiği alanlara yönelik atölye çalışmaları. Bedende matematik alıştırmaları. Gündüz Keith Evie Clay evinin salonunda akşamki Open Mic için provalar. Danny KeKeÇa’nın Karadeniz türküsüne dahil oldu, 7/8’lik hambone yaptı. ÇeÇe salondakilere soundpainting denemesine girişti. “Türk”lerden sayılan Fransız Charlie “ismi ritme dönüştüren” metodu gösterdi.
Akşam Open Mic Amnesia Club’teydi (galiba). Bedenine gazete giyen arkadaş, Africa Gambout yapan Kanadalılar, İspanyolca şiir okuyan kadın, Karadeniz türküsünde Danny Barber’ı konuk eden KeKeÇa.
Özgü’nün muhteşem “If I were a rich man”i, Charlie’nin tüm kulübü çaldıran “isim-ritim” metodu, Namita – Steve düeti, ÇeÇe-Ayşe & Yiota- Simone Yunanca Türkçe ortak türküleri, Occupy Oakland aktivisitlerinin flash mob şarkısı “I will survive”, tap dansçılar çemberi, Çudamani’nin gözümüzü alamadığımız keçak performansı, Raul’un söylediği Fas ninnisine, Jep’in tuz üzerindeki dansı, Evie Laden’in şimdiden hit şarkısı “Coffee shop” ve finalde Keith Barba düetiyle başlayan, Çudamani ve sonrasında Steve ve Bryan’ın eklendiği süper jam, bir de tabii ki sesiyle basları yapan ve isteyen her arkadaşına sesiyle eşlik eden gecenin sunucusu Bryan Dyer. Eve dönüş BART, BART’ta çalmaya devam…
04 Kasım Cuma – Festivalin dördüncü günü
Akşam festivalin ilk büyük konserinin gerçekleşeceği Yerba Buena Art Center’a gündüz varıyoruz. Konsere çıkacak IBMF sanatçıları soundcheck ve lightcheck yaparken, KeKeÇa’nın Yerba Buena AC’in gençleriyle beden müziği ve soundpainting içeren üç saatlik çalışması. Büyük konserin ilk grubu gülümseten Yunan ve Makedon melodileriyle üç kişilik genç topluluk Kantu Korpu. Sonrasında Las Vegas’ın dinamik ekibi Molodi (Molodi’ye perde arkasından katılan Barba). Kanada Quebec müziğinin ses ve ayaklarla harika icrası Eric Beaudry. Endonezya Bali’nin keçak geleneğinin alt kişilik temsilcileri göz alıcı Çudamani. Evsahibi Slammin’in içinden çıkan ritim trio Keith, Bryan ve Steve. İlk konukları orijinal bir hiphop yeteneği Rico Pabon, ikincisi ıslıkla Grammy ödülü almış Jason Serinus’un nefes kesici Puccini yorumu. Jason’ın ıslığına çello partisyonlarını sesiyle söyleyerek eşlik eden Bryan Dyer. Konser sonunda tüm grupların sahnede leziz doğaçlaması ve ardından Keith’i takip ederek çala çala konser alanından giriş holüne çıkan büyük topluluk. Holde de devam eden dev çemberde Fernando Barba, Keith Terry ve keçak etkisi. Konser sonrası ev partisi, Mission caddesinde gönüllüler koordinatörü Jason’ın evinde. Partide Yunanca Türkçe türküler verandası.
05 Kasım Cumartesi – Festivalin beşinci günü
Atölyelerde “all stars” günü: Çudamani, Molodi, Fernando Barba, Kantu Korpu, KeKeÇa, Danny Barber, Cambuyon ve Sandy Silva. Sabah erkenden ilk atölye Çudamani’nin. KeKeÇa olarak tam kadro oradaydık. Yaklaşık otuz kişiyle çember halinde keçak yaptık. Kantu Korpu atölyesinde 11/8’lik Makedon melodisi eşliğinde kendini çalmak. KeKeÇa’nın Tugay Başar yönetiminde, 3 darplı usullerle atölyesi, düm ve tekleri havada vurarak, darplı hareketlerle usul dansları. Fernando Barba’nın bedenimden çıkan sesler sergisi. Sonrası (Sandy Silva’ya kalamadan) soundcheck için Yerba Buena AC’ye gidiş. Sahne arkasında Fe Bongolan ve ekibinin tadın doyulmaz yemekleri . her köşede ayak üstü ufak doğaçlamalar. ÇeÇe’nin “beni çalsana” fotoğraf koleksiyonuna yenilerini eklemesi. Konser yine çok acayip. Slammin grubunun SlamDance’e dönüştüğü harika performans. Afro Amerikan hambone geleneğinin usta temsilcisi Danny “SlapJazz” Barber, yine ve tamamen değişik keçak performansıyla Çudamani, Kanarya Adalarından Cambuyon’un teatral performansı. Tugay Timuçin ikilisiyle başlayan Osmanlı Klasik müziği usullerine yer veren ve hiç acelesi olmayan KeKeÇa Beşlisi.
IBMF için bir araya gelen özel bir üçlü: Sandy Silva, Evie Laden ve Nic Gareiss. Sadece ayaklarla çalınan üç farklı geleneğin “cloggin, Irish tap ve urban tap” bir arada sergilendiği özgün performans. Yine finalde tüm sanatçıların beraber doğaçlaması. Yine Keith’i takip edip konser salonundan çalarak hole geçiş ve yine dev çember. Danny Barber’ın doğum günü için çember müziği. Bu sefer konser sonrası partisi Yerba Buena yakınlarında “Tropisueno”da. Latin Amerikan tatları ve müzikleri ve beraber doğaçlamaya devam. Danny’nin hambone pastası, Keith ile eve dönüş. 01:23 ve 02:34 görüldü, çalındı.
06 Kasım Pazar – Festivalin altıncı ve son günü
Yerba Buena AC’nin dışındaki camlarda enteresan yazılar: AA! “sar sar sar makarayı” yazıyor, Türkçe! SF School öğretmenleri Doug Goodkin ve James Harding’in öğrencilerini de getirerek dünyanın çeşitli yerlerinden el oyunları paylaşımı. Japonya, Amerika, Türkiye ve Afrika’dan çok çeşitli el oyunları. Çocuklar ve büyüklerle hep birlikte: “Aslan geliyor kaplan geliyor TIP!”. Yerba Buena AC’de final konseri, aile matinesi. Çoluk çocuk herkes orada. Çudamani, Molodi, Kantu Korpu, SF School Ensemble, Unique Derique ve Hambone Kids, Slammin Rhythm Trio ve perde arkasından Barba.
Konser salonunda gözü yaşlı sarılmalar. Bir haftada bu kadar çok kişi, bu kadar yakın hissedebilir birbirine… Festivalin sihri de burada galiba. Çok duygusallaşmadan “akşam ev partisinde görüşürüz nasıl olsa”larla ufak veda… Akşam Keith – Evie – Clay evinde harika festival ekibi bir arada. Evin yedi sekiz ayrı yerinde başka başka doğaçlamalar, takılmalar. Var olan en doğal müzik, her yer müzik. Doymuyoruz, çaldıkça daha fazla istiyoruz. Mutfakta her daim çaça ve Latin ezgileri, arka bahçede ninniler ve beatbox’lar, stüdyoda cajonlar, gonglar ve sesler. Ofis odasında kemanlar (fiddle), gitarlar, banjolar… Salonda şarkılar türküler, Barbara’nın udu, ön bahçede ses çemberleri, çamaşır odasında (zemin güzel) tap çeşitlemeleri… “Seneye İstanbul” ile başlayan sohbetlerle yüreğimiz hopluyor. Bütün konserlerde duyuruldu; “5. IBMF İstanbul’da, ev sahibi KeKeÇa” diye. Yüzümüze gülümsemeyle karışık ter yayılıyor. Ev sahipliği kolay değil ve festivalin çıtası göğe çıkmış durumda.
Neyse Çudamani’yi partiden havaalanına uğurluyoruz, herkes giderken sımsıkı sarılıyor Çudamani ekibine. Hem muhteşem gülümsemeleri hem enerjileri ile geleneklerinden getirdikleri keçak çok şey anlatıyordu festival insanlarına. Peki yarın kimler geliyor sahil pikniğine? Diyerek vedalaşıyoruz gece geç vakitte tüm güzel insanlarla. Bu sefer 02:34 ve 03:45 de mutfak saatinde görülüyor ve Keith Terry metoduyla çalınıyor, her gece yaptığımız ritüelin devamı olarak.
Teşekkürler:
· Crosspulse ve tüm IBMF ailesi
· Keith Evie Clay ve evlerine her şey için
· Özgü, paneldeki desteği, Open Mic şaheseriyle ve yüreğiyle orada olduğu için
· Peren, güzel yüzü ve fotoğraf makinesiyle geldiği, çalıp çekebildiği için
· Charlie ve Defne, her anda desteğe hazır, müzik dolu katıldıkları için
· Barba, müziğini, kaldığı odayı, yemeğini ve bulaşıkları paylaştığı için
· Jose ve Jose, Tugay ve Günnur’a evlerini açıp ağırladıkları için
· Fe, harika yemekler ve dostluk için
· Cecilia, şahane gülümsemesi, festivaldeki ve sahnedeki her şey için
· Jeff, hızlı ve sıra dışı ses sihirbazlıkları için
· Mike Melnyk gözleri, yüreği ve fotoğrafları için
· Ron, sohbeti, SF sokaklarında kaybolup gecemizi şenlendirmesi ve komşuluğu için
· Ron’un annesi, sabahın üçünde bize taze ekmek ile bahçeden topladığı maydanoz, nane ve domates gönderdiği için
· Valerie, hepimizi alabilen minibüs ve gece gündüz koşuşmaları için
· Jim Hogan, tüm festivale olağanüstü desteği için
KeKeÇa Beşlisi, kendi içinde de birbirine teşekkür etmekten kaçınmaz: Tugay, Timuçin, Ayşe, Gökçe, Ezo…