IBMF (International Body Music Festival) Anıları

1. Uluslararası Beden Müziği Festivali (IBMF)

Tugay Başar ve Timuçin Gürer ikilisi (KeKeÇa Duo) 2-9 Aralık2008 tarihleri arasına San Francisco’da gerçekleştirilen 1. Uluslararası Beden Müziği Festivali’ne (IBMF, “1st International Body Music Festival”) katıldılar. Resmi programda yer alan 3 ayrı gösteride yer almanın yanı sıra, iki atölye (gençlere ve yetişkinlere) çalışması gerçekleştirip, “uygulamalı ohbet”(lecture/demonstration) ve “serbest-sahne”(open-mic) gecelerinde sahne aldılar.

Endonezya, Brezilya, Fransa, Kanada Montreal ve Inuit bölgesi, Türkiye ve ABD’den yaklaşık 50 beden müzikçisinin birlikte yoğun ve keyifli bir hafta geçirdikleri IBMF 2008 hakkında yazılar, fotoğraflar, katılan sanatçılardan bazılarının ses ve görüntü kayıt örnekleri için bu adrese bakabilirsiniz. Katılan tüm sanatçılardan örneklerin yer aldığı yaklaşık 10 dakikalık bir film için ise buraya. Fotoğraflar için ayrıca buraya.

2. Uluslararası Beden Müziği Festivali (IBMF2)

1 – 6 Aralık 2009 tarihleri arasında ikincisi düzenlenen Uluslararası Beden Müziği Festivali yine San Francisco’da gerçekleşti. African step, beatbox, flamenco, rumba tap, step, gambout, geleneksel Peru, Mali, Polonezya, Fransa, Brezilya, Fas, Türk beden müzikleri ve mizahı da kapsayan geniş bir skalada, her kıtadan pek çok sanatçı bu festivalde bir araya geldi. Gündüz okullarda ve kültür merkezlerinde gerçekleşen atölyeler, akşamları konserler ve geceleri de partilerde devam eden beden müziği… Rüya gibi, müzik dolu bir hafta…

KeKeÇa dörtlüsünü evlerinde ağırlayanlar, Keith Terry ve Evie Ladin çifti ile oğulları Clay’di. Terry ve Ladin, Nisan 2009’da İstanbul ve Eskişehir’de hem atölye çalışmaları yapan hem de gösterilere çıkan beden müziğinin duayenleri ve Uluslararası Beden Müziği Festivali’nin de yaratıcıları. Evin diğer misafiri ise Brezilya’lı beden müziği topluluğu Barbatuques’un kurucusu Fernando Barba idi.

KeKeÇa bu kez 1. IBMF’den farklı olarak dört kişiydi. Timuçin Gürer’in liderlik ettiği ekipte Gökçe Gürçay, Özgü Bulut ve Ayşe Akarsu yer alıyordu. Dörtlü, Usûller üzerine yaptığı çalışmaların yanı sıra Tugay Başar’ın parçalarından oluşan bir performans da hazırladı. Daha da önemlisi Tugay ve Timuçin’in 1. IBMF tecrübelerinden yola çıkarak, tüm KeKeÇa ekibinin “festival gönüllüsü” olarak organizasyonun her noktasına dahil olması herşeyi daha eğlenceli ve unutulmaz kıldı.

Festivalin ikinci akşamında gerçekleşen “Open Mic” (Açık Sahne) gecesinde sahneye çıkan KeKeÇa, Lenk Fahte ve 14’lük Devr-i Kebir usûllerinin yanısıra, Komşu ve Sekiz ile Dokuzun Karşılaşması isimli parçalarını bedenlerinde çalarak paylaştılar. Open Mic gecesinin başında ve sonunda KeKeÇa’ya verilen iki önemli görevden de bahsetmeden geçmemek gerek. KeKeÇa, bu özel etkinliğin başında geceye misafir gelen herkesi karşılayıp merhaba dedi ve salonu dolaşarak tek tek beden müzisyeni olan olmayan herkesi sahneye çıkmaya davet etti. Open Mic gecesinin özelliği müzisyen olan olmayan herkesin bedeninden çıkacak sesleri paylaşmasına önayak olmaktı. Gecenin sonunda ise Fernando Barba, Max Pollak gibi sanatçılarla birlikte yine tüm salona dağılarak Keith Terry liderliğinde geceye katılan ve izleyen herkesi beden müziği yapmak üzere hareketlendirdi. Yaklaşık 100 kişinin bedenlerinden ve ağızlarından çıkan seslerin bu kadar uyumlu ve kışkırtıcı olacağına inanmak güç, ancak orada olup yaşamak ve bedenlerin hissetmesine izin vermek gerek.

Festivalin üçüncü gününde KeKeÇa bu kez “Lecture Demonstration” (Uygulamalı Sohbet) için sahnedeydi. Türk Musikisi usûllerini; tartımları, hissiyatları, beste ve güfte ile olan ilişkilerinden bahsederken aynı zamanda çalarak örneklediler. Özgü usûlleri, özelliklerini ve tarihini anlatırken, Ayşe geleneksel “düm” ve “tek”leri dizinde örnekledi. Gökçe parmaklarıyla saymayı göstererek izleyenlerin de saymalarını kolaylaştırdı. Timuçin ise velveleli vuruşları gösterdi, Özgü’yle sohbete katıldı. Akşamın diğer konukları İspanya’dan “Las Flamencas”, New York’tan “Kenny Muhammed a.k.a The Human Orchestra” ve Peru’dan “Bralio Barrera” idi.

Festivalin dördüncü gününde sahne görevlerinin sona erdiğini düşünen KeKeÇa, festivalin Freight and Salvage Konser Salonundaki ilk konserinde yer almak üzere Keith Terry tarafından programa sürpriz bir şekilde dahil edildi. KeKeÇa bu konserde de “Komşu” ve “Sekiz ile Dokuzun Karşılaşması” parçalarını seslendirdi. KeKeÇa’nın aldığı tebriklerin yorumları arasında “su gibi akan”, “uyumlu”, “tek bir bütün olmuş organizma”, “sade, derinlikli ve yumuşak” gibi ifadeler vardı.

Altı gün süren festivalin her atölyesinde, festivale katılan tüm performansçıları hazır görmek mümkündü. Sıcak, samimi ve sanki yıllardır birbirini tanıyormuş gibi kaynaşan tüm sanatçıların yanyana çalmaya, eğlenmeye ve paylaşmaya her an hazır olması ve birbirlerinden öğrenebileceklerinin peşinden merakla gitmesini görmek büyüleyiciydi. Bu büyüyü her atölyede, kahve aralarında sokaklarda, konser öncesi, arası ve sonrasında fuayelerde, sahne arkalarında, ev partilerinde, yemeklerde, bar buluşmalarında ve hatta arabalarda tatmak mümkündü. Bedenin olduğu her yerde müzik vardı… Dünyanın dört bir yanına dağılsa da herkes birbirinden bir parçayı evine götürdü.

2. IBMF Programı ve sanatçıları ile ilgili bilgi için buraya bakabilirsiniz.

Pek yakında 3. IBMF anılarıyla Sao Paulo, Brezilya burada olacak…